Kuba – Kultura i religia

Kuba jest krajem katolickim. Mimo, iż większość społeczeństwa jest właśnie tego wyznania, do 1992 roku państwo oficjalnie przez władze uznawane było za ateistyczne. Po zmianie ustawy określane jest przez ustrój jako kraj świecki. Na szczególną uwagę na Kubie zasługuje kult wynikły z połączenia religii katolickiej i pierwotnych kultów wyspy- Santeria. Jest to kult przypominający VooDoo. Prawdopodobnie 85 % mieszkańców jest nieoficjalnymi, potajemnymi wyznawcami tej religii.

Architektura Kuby to przede wszystkim barok (budowle sakralne- katolickie) i architektura kolonialna, w stylu której budowano miasta i miasteczka. Architektura kolonialna jest reprezentowana głównie przez styl hiszpański, czasem też pojawia się styl francuski.

Kuba to państwo tańca, festiwali i zabawy do białego rana. Jest ojczyzną takich stylów tanecznych jak: danzon, rumba, son, salsa.

Ważnym elementem kultury Kuby jest rum- wysokoprocentowy alkohol powstały z fermentacji i destylacji melasy, tworzącej się po przetworzeniu trzciny cukrowej. Rum jest napojem charakteryzującym cały obszar Karaibów, którego Kuba jest najważniejszą wyspą. Nieodłącznie kojarzony jest z piratami i awanturniczym życiem. Być może z tej przyczyny Kuba jest ojczyzną ubóstwianych na całym świecie klasycznych koktajli, z których słynie kubańska gastronomia- Mojito, Cuba Libre, Daiquiri.

Również wyroby tytoniowe zasługują na uznanie, przede wszystkim słynne kubańskie cygara obecnie na świecie pojmowane jako symbol zamożności i nieraz snobizmu. Wartość cygar kubańskich spowodowana jest wysoką jakością gleby, która powoduje, że tytoń uprawiany na tej wyspie jest jednym z najbardziej aromatycznych.

Udając się na Kubę należy pamiętać, że mimo oficjalnego ustroju jakim jest republika socjalistyczna jest to kraj dyktatorski, rządzony de facto przez jednego człowieka- wiekowego Fidela Castro. Władze oficjalnie sprawuje jedna partia- Komunistyczna Partia Kuby. Od lat 60tych na Kubę nałożone jest embargo, a jej stosunki z tzw. wolnym światem (USA, Europa) nie są przyjazne. Warto o tym pamiętać z uwagi na zagrożenie narażenia się na represje władz, mogących oskarżyć turystów o szpiegostwo. Mimo bardzo przyjaźnie nastawionej do turystów ludności miejscowej należy pamiętać, aby nie wchodzić z nikim w żadną zażyłość, by nie być posądzonym o sprzyjanie i kontakty z opozycją. Należy też uważać na to co i jak często się fotografuje.