Madagaskar – Kultura i religia

Około 40% ludności Madagaskaru to chrześcijanie, jednakże większość Malgaszy pozostaje wierna tradycyjnym wierzeniom, w których niezwykle ważną rolę odgrywa kult zmarłych.Wierzą oni, iż zmarli są stale obecni i uczestniczą w codziennym życiu.Rodzinny grobowiec jest dla Malgaszów ważniejszy niż dom, zdrowie i majątek.Malgasze oprócz kultu zmarłych, wierzą również w przeznaczenie, które ich zdaniem związane jest z układem księżyca, słońca i gwiazd, przestrzegają także tzw. fad, czyli systemu nakazów i zakazów, których złamanie grozi surową karą.

Na wyspie znajdują się liczne ośrodki misjonarskie. Misjonarze odwiedzają wioski propagując chrześcijaństwo. Wizyta misjonarza jest zazwyczaj dużym wydarzeniem i spotyka się z zainteresowaniem mieszkańców wioski, co jednak wcale nie musi oznaczać chęci przyjęcia nowej religii.

Rdzennymi mieszkańcami Madagaskaru są Malgasze, lud stanowiący mieszankę rdzennej czarnoskórej ludności oraz przybyszów z południowo-wschodniej Azji.Na terenie kraju istnieje aż 18 odrębnych grup etniczno-kulturowych.Mimo licznych odrębności mieszkańcy posługują się jednym językiem – malgaskim, także francuski jest językiem urzędowym na wyspie.Porozumienie się w języku angielskim, lub jakimkolwiek innym poza francuskim językiem europejskim może nastręczać spore trudności.

Na wybrzeżach kraju widoczne są wpływy kultury arabskiej, indyjskiej, a także europejskiej.Malgasze są bardzo miłym i gościnnym narodem, szczególnie sympatyczne są dzieci, które chętnie dotrzymują towarzystwa turystom i naśladują większość ich ruchów i gestów.Największą wadą tego narodu jest lenistwo i unikanie pracy, które przechodzi zazwyczaj z pokolenia na pokolenie.Nie planują oni niczego i nie zabezpieczają sobie przyszłości, co niejednokrotnie kończy się tragicznie.

Jedna z głównych ulic stolicy kraju nosi imię Maurycego Beniowskiego, historycznej postaci o burzliwych losach.Beniowski brał udział w Konfederacji Barskiej, został zesłany na Kamczatkę, później tułał się po świecie, trafił m.in. na dwór francuski, potem na Madagaskar, gdzie przez miejscową ludność obwołany został królem.Jego dzieje opisał sam Juliusz Słowacki w poemacie Beniowski.

Wyobraźnię turystów rozpalają liczne legendy i opowieści o piratach, którzy zamieszkiwali Madagaskar na przełomie XVII i XVIII w.Wyspa, która w tamtym okresie nie znajdywała się pod władaniem żadnego europejskiego mocarstwa i leżała w pobliżu dużych szlaków handlowych stanowiła idealną bazę wypadową dla korsarzy.Ślady ich bytności na wyspie można odnaleźć po dziś dzień.