Kultura

Wpływ na kulturę Hiszpanii wywarło wiele narodów i ludów m. in. Rzymianie, Grecy, Fenicjanie, Kartagińczycy, Celtowie, Wizygoci, Maurowie, Żydzi. Przez Półwysep Iberyjski przetaczały się liczne armie, które często zamiast zniszczenia przynosiły tu nowe prądy kulturowe. Dzięki zamorskim wyprawom i podbojom kolonialnym połączone królestwa Kastylii i Aragonii stały się najpotężniejszym państwem na świecie. Hiszpania rozprzestrzeniała swe wpływy i kulturę na inne ziemie (głównie Amerykę Południową), a jednocześnie oprócz wielkich bogactw sprowadzała do Europy dorobek kulturowy ludów zamieszkujących podbite ziemie.

Dominującą religią w Hiszpanii jest rzymski katolicyzm, a Hiszpania do dziś uznawana jest za jeden z bastionów katolicyzmu. Choć ziemie te schrystianizowano już w IV w., to w późniejszych stuleciach bardzo dużą role odgrywał tu islam, wyznawany przez Maurów. Sporą grupę stanowili też Żydzi. Jednak stopniowe wypieranie muzułmanów z Półwyspu Iberyjskiego doprowadziło pod koniec XV w. do całkowitej dominacji katolicyzmu. Nad jego czystością i prymatem czuwali zarówno władcy, jak i Święta Inkwizycja, podczas gdy hiszpańscy misjonarze nieśli słowo Boże (różnymi metodami) ludom podbitym. Choć dzisiaj pozycja Kościoła nie jest tak silna, to zdecydowana większość mieszkańców kraju deklaruje przynależność do niego.

Językiem urzędowym Hiszpanii jest kastylijski (znany bardziej jako hiszpański) – zgodnie z konstytucją każdy obywatel kraju zobowiązany jest znać ten język. Obywatele poszczególnych regionów posługują się również innymi językami i dialektami, które lokalnie mają charakter urzędowy. Własny język wyróżnia np. Basków, którzy zamieszkują położony na północnym wschodzie Hiszpanii Kraj Basków. Lud ten ma zupełnie inne korzenie niż pozostali mieszkańcy kraju i od stuleci podkreśla swą odrębność, walcząc jednocześnie o autonomię i zachowanie własnej tradycji i kultury. Katalończycy również posługują się własnym językiem, a za swoją stolicę uznają Barcelonę. Odrębność podkreślają m. in.  katalońska kultura i flaga. Spośród używanych języków wymienić można także galicyjski, leoński i aragoński.

Hiszpania to kraj wybitnych malarzy, pisarzy i reżyserów. To ojczyzna Cervantesa, Calderona, Jose Ortegi y Gasseta, Luisa Bunuela, Carlosa Saury i Pedro Almodovara. Wielkimi przedstawicielami hiszpańskiego malarstwa są El Greco, Diego Velazquez, Francisco Goya, Pablo Picasso i Salvador Dali.
Jedną z bardziej kontrowersyjnych składowych hiszpańskiej kultury jest corrida. Widowisko to jest w Hiszpanii niezwykle popularne, a najlepsi matadorzy są bożyszczami tłumów. Do wielkich entuzjastów krwawego przedstawienia należy sam król Hiszpanii Juan Carlos. Zwolennicy corridy dostrzegają jej piękno w choreografii i strojach uczestników walki z bykiem, a także wspaniałej muzyce towarzyszącej walce.

Wspaniałym widowiskiem jest flamenco, które wywodzi się z Andaluzji i prawdopodobnie zostało zapoczątkowane przez tamtejszych Cyganów. Flamenco to taniec, muzyka, śpiew, strój i zachowanie – wszystko obwarowane zasadami, które czynią tę sztukę niezwykle intrygującą. Rytm wystukiwany obcasami i kastanietami wprowadza wykonawców i publiczność w swoisty trans – stajemy się wówczas uczestnikami historii opowiadanej tańcem i dźwiękami gitary.

Hiszpania to prawdziwy raj dla wielbicieli ryb i frutti di mare, choć ich ceny nie należą do najniższych. Warto jednak skusić się na potrawy przyrządzane z owoców morza w tutejszych restauracjach. Duża rolę w kuchni odgrywa także mięso –głównie pieczone. Ze względu na klimat uprawia się wiele warzyw i owoców, które w Polsce uznawane są za egzotyczne. Nieodłącznym dodatkiem wszystkich posiłków jest wino. Bogactwa gatunków nie da się opisać, a najlepsze wina pochodzą podobno z Kastylii i Galicji.